• KLIENT:

    Polska Agencja Informacji i Inwestycji Zagranicznych S.A.

  • DATA:

    2015

  • WSPÓŁPRACA:

    Miłosz Szczęsny, Anna Zawistowska, Katarzyna Mudlaff

OPIS IDEI

Główną ideą pawilonu jest poetycki sposób transformacji odbiorcy w świat mikrokosmosu. Umożliwienie zmysłowego doświadczenia piękna i unikalności przyrody z perspektywy stworzenia ściśle z nią powiązanego i od niej uzależnionego, poruszającego się pośród łanów łąk i zbóż. Jedynie w taki sposób jesteśmy w stanie najpełniej wytłumaczyć jak bardzo jesteśmy zależni od natury i jak ważne jest dbanie o nią, w czasach gdy wyłącznie próbujemy brać z niej garściami.

Instalacja, która została wykreowana zarówno przed jak i pod pawilonem wchodzi w interakcje z odbiorcą, reagując na jego ruch, prowokując zaskoczenie i zaciekawienie. Woda spływająca z piętra pawilonu ukazuje zróżnicowanie i dynamiczne zmiany związane z wyżywieniem planety. Kojący szum wodospadu w ogólnie panującym gwarze Expo pozwala na wydzielenie przestrzeni, w której goście Pawilonu Polski mogą się zrelaksować i wyciszyć. Tak przygotowani udają się w podróż do świata polskiego rolnictwa – nowoczesnego i ekologicznego, które przedstawione jest w postaci: mappingu i augmented reality

OPIS ZAGOSPODAROWANIA TERENU

Głównymi elementami zagospodarowania terenu są słupy imitujące źdźbła trawy i znajdująca się pomiędzy nimi nawierzchnia z kamieni naśladująca powiększone ziarenka piasku. Dzięki teleskopowej konstrukcji i zastosowaniu siłowników w każdym ze słupów, umożliwiono symulację naturalnie występującego w przyrodzie ruchu trawy na skutek działania wiatru lub zwierząt. Dodatkowo poprzez wykorzystanie systemu czujników ruchu uczyniono instalację interaktywną. Odwiedzający Pawilon Polski mogą poczuć, że mają wpływ na otaczające ich zagospodarowanie. Dokładnie tak jak na łące, z tym że nie odgrywają tu dominującej roli i zgodnie z główną ideą projektu patrzą na wszystko z perspektywy mrówki. Poetyckiego wyrazu tej części zagospodarowania dodaje interaktywny system tworzenia mgły.

Instalacja składająca się z teleskopowych słupów stanowi pierwszy plan dla odwiedzających spacerujących główną aleją Expo 2015. Przed nią znajduje się scena i widownia umożliwiające organizację występów artystycznych kilkuosobowych grup wykonawców i organizację pokazów oraz konkursów. Za instalacją, po pokonaniu około 40 m licząc od frontu działki, znajduje się Pawilon Polski. Wejście do Pawilonu znajduje się w podcięciu zaraz pod elewacją frontową. Po jego zachodniej stronie znajduje się część zapleczową z wejściami do pomieszczeń obsługi technicznej oraz zaplecza restauracji. Po stronie wschodniej przewidziano obszar lokalizacji stolików restauracyjnych pod gołym niebem. Dzięki zastosowaniu mobilnych fragmentów elewacji przestrzeń ta subtelnie przechodzi w salę konsumpcyjną z barem znajdująca się w budynku. Wspomniana wcześniej instalacja składająca się z teleskopowych słupów towarzyszy Pawilonowi nie tylko w części frontowej. Oplata go również od strony wschodniej, północnej i zachodniej, z tym że na tym obszarze nie zastosowano interaktywnego systemu poruszania się słupów.

OPIS KONCEPCJI PAWILONU POLSKIEGO

Pawilon Polski projektuje się jako prostopadłościenną formę stanowiącą spójną całość zagospodarowania działki wraz z instalacją teleskopowych słupów. Formę otrzymano dzięki wydzieleniu przedpola ekspozycji Pawilonu w frontowej części działki o długości 40m. Aby zapewnić odpowiednią powierzchnię użytkową budynek projektuje się jako trójkondygnacyjną bryłę. Dla maksymalnego wykorzystania działki zadecydowano o maksymalnym zbliżeniu ścian zewnętrznych budynku do jej granic. Główną ideą architektoniczną jest wyróżnienie drugiej kondygnacji – pierwszego piętra. W tym celu lica ścian zewnętrznych pierwszej i ostatniej kondygnacji zostały cofnięte do wewnątrz, tworząc efekt przenikania prostopadłościennej bryły drugiej kondygnacji oraz przecinającej ją „trzonu” utworzonego z pierwszej i trzeciej kondygnacji. Dla podkreślenia tej kompozycji zastosowano kontrastujące ze sobą materiały wykończeniowe. Elewacja pierwszej i trzeciej kondygnacji wykonana jest ze szkła z mocno refleksyjną powłoką zapewniająca efekt lustra weneckiego. Druga kondygnacja wykończona jest hydrofobizowanym betonem w kolorze białym, barwionym w masie. Istotnym elementem w wyżywieniu planety jest woda, która została wykorzystana na elewacji. Spływająca woda jest pewnego rodzaju odskocznią od gwaru panującego na Expo, jest miejscem oazy spokoju i relaksu.

OPIS KONCEPCJI EKSPOZYCJI WEWNĘTRZNEJ

Po przemierzeniu spowitej mgłą łąki zlokalizowanej przed Pawilonem, goście zostają wprowadzeni w świat mikrokosmosu. Z tej części zagospodarowania do części ekspozycyjnej prowadza schody. Głównym elementem definiującym przestrzeń w tej części budynku są drewniane słupy, nie zawsze umieszczone konwencjonalnie pomiędzy sufitem i podłogą. Dzięki umieszczeniu części z nich jako elementów wystających z sufitu lub stojących na podłodze i nie sięgającego do niego udało się wytworzyć miękkie formy podziału wewnętrznego. Taki zabieg czyni elementy ekspozycji jeszcze bardziej atrakcyjnymi, gdyż każdy z nich może być przedstawiony w inny sposób i jest widoczny z innej perspektywy dla odwiedzających.

W części południowej zastosowano ścianki przesuwne umożliwiające wydzielenie, w sposób niezaburzający działania głównej ekspozycji, części powierzchni przylegającą do elewacji frontowej jako Sali Konferencyjnej. Pomieszczenie to może być przeznaczone na m.in. spotkania biznesowe typu: konferencje, okrągłe stoły, sympozja, spotkania.

Podczas podróży przez krainę łąk, lasów i sadów w części ekspozycyjnej, goście Pawilonu będą mogli zapoznać się z procesem produkcji naturalnych Polskich produktów rolno-spożywczych, stając się integralną częścią tego procesu. Pragniemy by odbiorca poczuł się jak w najbardziej luksusowych delikatesach, otoczony produktami budzącymi zaciekawienie, niedosyt i pożądanie. Ważne jest przedstawienie gościom Pawilonu jak wielkie znaczenie mają dla nich produkty pochodzące z naszej ojczyzny, a dla osób które nie miały z nimi do czynienia do tej pory uświadomienie, że nie mogą bez nich żyć.

Część przeznaczoną na wystawy czasowe przewidziano w północnym fragmencie przestrzeni ekspozycji. Po pokonaniu naturalnie krętych ścieżek ograniczonych wszechobecnymi elementami przyrody gościom Pawilonu ukazuje się polanka, na której mogą odpocząć i zapoznać się wystawami fotograficznymi, czy wystawami plakatu lub polskiego designu. W tej strefie prezentowane będą również wystawy poświęcone poszczególnym regionom, ich atutom, charakterystycznym produktom i potrawom.W przestrzeni tej przewiduje się 3 cylindry o nieregularnych kształtach, które umożliwiają zorganizowanie wystaw w swoich wnętrzach. Ich wymiary, kształt oraz wysokość ponad poziomem podłogi pozwalają na wygodne wejście do środka i łączne przebywanie pod ich przykryciem całkiem pokaźnej liczby osób. Dzięki umieszczeniu ławek w tych przestrzeniach umożliwia się zatrzymanie odbiorców na dłuższą chwilę. Jedną z prezentacji czasowych może stanowić promocję Łodzi jako gospodarza Expo 2022. Wnętrze cylindra może stanowić ekran projekcyjny dla wyświetlanych z rzutnika fotografii i filmów dotyczących przemian tego miasta. Materiały dotyczące przestrzeni miejskiej będą w ciekawy sposób kontrastować z aranżacją przestrzeni głównej ekspozycji.

Po zapoznanie się z ekspozycją, goście Pawilonu Polskiego chcąc opuścić budynek za pomocą schodów muszą dostać się na parter. Główną częścią tej kondygnacji jest przestrzeń na stoliki restauracyjne i obsługująca je kuchnia. Dzięki centralnemu umieszczeniu kuchni w stosunku do przestrzeni konsumpcyjnej umożliwiono zorganizowanie pokazów kulinarnych „cooking show” i „life cooking”. Dodatkowo umożliwia to podglądanie i upewnianie się gości Pawilonu czy aby na pewno potrawy przygotowywane są z Polskich produktów i tradycjonalny Polski sposób, albo wręcz chwalenie się kucharzy, że właśnie w taki sposób przygotowują potrawy. Dobrze wyeksponowany bar będzie umożliwiał to ten sam zabieg w stosunku do barmanów i serwowanych przez nich drinków z Polskich tradycyjnych alkoholi.

OPIS ROZWIĄZAŃ ARCHITEKTONICZNYCH I FUNKCJONALNYCH

Główną koncepcją funkcjonalną Pawilonu Polskiego jest wyraźny podział programu funkcjonalno-użytkowego na pietra. Sercem budynku jest przestrzeń ekspozycyjna zlokalizowana na drugiej kondygnacji. Goście Pawilonu dostają się tam po przejściu schodami zewnętrznymi pod podcięciem we frontowej części budynku lub wjeżdżając zlokalizowaną nieopodal windą przystosowana do transportu osób niepełnosprawnych. W przestrzeni ekspozycyjnej za pomocą przesuwnych ścianek działowych wyodrębniono część konferencyjną przy elewacji frontowej, umożliwiającą organizację na jej obszarze seminariów i konferencji oraz – po przearanżowaniu – prezentację polskiego dziedzictwa kulinarnego, a niekiedy – przyjęć z cateringiem dla gości VIP Pawilonu Polski. Na opisywanej drugiej kondygnacji budynku funkcji ekspozycyjnej towarzyszy Studio TV z widokiem na przestrzeń ekspozycji oraz reżyserka, umieszczone w centralnej części tej kondygnacji przy elewacji zachodniej.
Nie zapomniano również o niezbędnym zapleczu sanitarnym i magazynowym zlokalizowanym w północnej części budynku. Opisywana druga kondygnacja budynku posiada połączenie za pomocą kolejnych schodów oraz wspomnianej wcześniej windy z parterem. Na pierwszej kondygnacji zlokalizowano sklep z magazynem, restaurację z kuchnią i niezbędnym zapleczem, magazyn cargo, pomieszczenie obsługi techniczne oraz takie pomieszczenia techniczne jak rozdzielnia elektryczna i wentylatornia. Dostęp do komercyjnej części budynku czyli sklepu oraz restauracji umożliwiony jest również przez podciętą część elewacji frontowej, a także od strony wschodniej. Dzięki zastosowaniu mobilnych fragmentów elewacji wschodniej możliwe jest otwarcie Sali konsumpcyjnej na sąsiadujący z Pawilonem Polskim ogród publiczny i ustawienie tam stolików i krzeseł.

Wejścia do funkcji zapleczowych i magazynowych znajdują się na elewacji zachodniej i w północnej części elewacji wschodniej. Trzecia kondygnacja pełni funkcję centrum biznesowego. Dostęp na nią umożliwiony jest dzięki umieszczonej w północnej części budynku klatce schodowej i windzie przystosowanej do transportu osób niepełnosprawnych. Taki oddzielenie od wejścia głównego dla odwiedzających znacznie poprawia komfort pracowników a zwłaszcza gości specjalnych. W pobliżu strefy wejściowej na drugim piętrze znajdują się pomieszczenia dostępne dla wybranych gości: sala konferencyjna, sekretariat , gabinety dyrektorów czy salonik VIP. Dalsza część przeznaczona jest dla pracowników biura i są to: pomieszczenia biurowe, szatnie i magazyny. Istotnym elementem komfortowego umożliwiającym komfortowe korzystanie z tej strefy jest właściwe ulokowanie wejścia.

  • SHARE: